In de Werkhuizenstraat bij JES Brussels kunnen jongeren terecht in het Medialabo. Het Medialabo is zowel een fysieke plek als een omkaderende werking waar jeugdwerkers Elke en Ismet allerlei activiteiten doen met jongeren rond media. Dat gaat van games tot radio tot films maken…
In het Medialabo-atelier vind je een grote verzameling van technisch materiaal waar jongeren mee aan de slag kunnen gaan: IMacs met Adobe-software voor o.a. te monteren, een green screen waarvoor ze filmpjes kunnen maken, verschillende soorten camera’s, lenzen, microfoons, statieven, enzovoort. En dit alles staat ter beschikking voor de jongeren om uit te lenen. Elke, een van de verantwoordelijken van het Medialabo, vertelt over de werking en hoe ze tijdens de lockdown toch de jongeren hebben kunnen bereiken.
Met wat voor soort projecten komen de jongeren tot bij jullie?
De meeste jongeren komen bij ons met een heel technische vraag. Ze hebben bijvoorbeeld hulp nodig bij het monteren van een video of bij het filmen zelf. Momenteel is er een meisje bij mij in begeleiding dat wil bijleren over fotografie. Zij had er in het begin geen kennis over maar had er wel een grote interesse in. De soorten projecten kunnen echt heel divers zijn en we proberen ze steeds op maat te helpen. Het is zeker geen vast traject, maar echt persoonlijk. Nu met corona nog meer. Anders zouden we af en toe een paar jongeren samen kunnen zetten voor een begeleiding, maar nu focussen we ons echt op die één op één-begeleiding.
Hoe komen de jongeren bij jullie terecht?
Tot nu toe bereiken ze ons vaak via collega’s of andere organisaties. Maar we willen in de toekomst nog wel meer actief jongeren aantrekken om onze vrijwilligerswerking uit te breiden zodat die ook eens voor JES filmpjes kunnen opnemen of foto’s trekken en dergelijke. Momenteel ligt onze focus wel echt bij de jongeren die via via bij ons terecht zijn gekomen, omdat we toch geen grote activiteiten kunnen doen. Het is al fijn dat we die jongeren concreet kunnen helpen.
Ook andere jeugdwerkorganisaties kunnen vormingen aanvragen bij jullie. Over wat voor vormingen gaat het dan?
In normale omstandigheden hebben we verschillende soorten formules: trajecten en workshopweken, vormingen en korte workshops. Met trajecten en workshopweken gaan we bijvoorbeeld 1 week aan de slag rond een bepaald thema. Bijvoorbeeld: games maken, digital storytelling, fotografie… Vormingen zijn echt op maat van de organisatie die ons vraagt. Dat kan gaan van algemene vormingen over hoe je met kinderen en jongeren werkt rond (online) identiteit en zelfexpressie tot specifieke vormingen over digital storytelling, het opzetten van video-of fotografieprojecten of het gebruik van Lomap in participatieprojecten. We geven natuurlijk ook vormingen over Squeeze, een game ontwikkeld door het Medialabo over online identiteit. Ons aanbod staat uitgebreid op deze website.
Momenteel ligt onze focus wel echt bij de jongeren die via via bij ons terecht zijn gekomen, omdat we toch geen grote activiteiten kunnen doen. Het is al fijn dat we die jongeren concreet kunnen helpen.
Micro Trottoir is een korte online podcast waar we langsgaan op de “trottoir” van de jongeren en hen interviewen over wat hen bezighoudt deze dagen en hoe ze de lockdown beleven.
Tijdens de lockdown zijn er weinig groepsactiviteiten kunnen doorgaan. Wat hebben jullie gedaan om de laatste maanden toch zo optimaal mogelijk in te vullen?
We hebben veel samengewerkt met De Studio, met jeugdcultuurwerker Sara Van der Zande. Zo hebben we begin oktober nog samen het producersweekend georganiseerd. Tijdens dat weekend werden jongeren omgevormd van beatmaker tot producer zodat ze zelf in onze opnamestudio aan de slag konden gaan met andere jongeren. Daarna werden de maatregelen weer verstrengd dus zijn we terug één op één beginnen werken. Daaruit is toch weer een project gegroeid, samen met jeugdcultuurwerker Sara en jeugdbeleidswerker Anastasia: Micro Trottoir.
Micro Trottoir is een korte online podcast waar we langsgaan op de “trottoir” van de jongeren en hen interviewen over wat hen bezighoudt deze dagen en hoe ze de lockdown beleven op allerlei vlakken: mentaal welzijn, of ze hun vrienden nog vaak zien, wat ze doen van activiteiten, enzovoort. Dat is wel heel leuk, want het is een manier om met hen in contact te blijven, persoonlijk met hen af te spreken, te zien hoe het met hen gaat en hen tegelijkertijd in de spotlight te zetten. Daarnaast creëert het ook bewustwording en geeft het de jongeren een stem over deze lockdownperiode.
Merk je dat het hen deugd doet om erover te babbelen?
Dat hangt er een beetje vanaf. De jongeren die we al hebben geïnterviewd, zijn natuurlijk mondige jongeren die daar goed over kunnen praten. Maar ik denk wel dat het hen inderdaad deugd doet. Zo was er een jongere die echt wel een moeilijke periode heeft meegemaakt mentaal, maar die heeft daar dan wel mooi over kunnen reflecteren tijdens het interview. Nu, ik kan mij wel voorstellen dat er jongeren zijn die het moeilijk vinden om erover te praten of er gewoon totaal geen nood aan hebben. Maar des te meer een reden om de jongeren die het dan wel goed kunnen verwoorden te interviewen en dat dan te verspreiden. Hopelijk herkennen andere jongeren zich daarin en geeft hen dat iets om zich aan te spiegelen.
Was het doel van het project in zekere zin dan om een signaal te geven dat men meer moet inzitten met het mentaal welzijn van de jongeren?
Bewustwording creëren zat er zeker achter. Want er wordt volgens mij wel over de jongeren gepraat, dat ze het moeilijk hebben en ze weinig activiteiten kunnen doen, enzovoort. Maar je hoort toch wel echt weinig de jongeren zelf. Dat vonden we belangrijk, om ze echt zelf hun eigen stem te laten horen.
Waarom moeten mensen naar de podcast luisteren?
Ten eerste is het echt een podcast voor en door jongeren. Sara, Anastasia en ikzelf zijn in eerste instantie begonnen met de jongeren te interviewen maar ondertussen zijn we in een fase terechtgekomen waar onze jongeren hun vrienden en vriendinnen zijn gaan interviewen. Ten tweede: zelf vind ik het heel therapeutisch om naar te luisteren. Het is vaak heel herkenbaar. De jongeren zijn enerzijds heel open over hun struggles maar anderzijds geven ze ook goede tips over hoe je deze periode beter kan doorkomen. De meeste jongeren zien zowel positieve als negatieve punten aan de lockdown. In die zin vind ik het fijn om te luisteren naar de podcast, want het geeft toch altijd weer een ander perspectief op de situatie.
Interview: Kirsten Bogaerts – februari 2021