Nummer 60: Faites vos jeux! Rien ne va plus?
De spiraal van geweld in de hoofdstad is nog nooit zo tastbaar geweest. In Brussel bereikten we afgelopen week de kaap van de 60e schietpartij, even veel dan in het volledige jaar 2023. Een derde van deze incidenten vond bovendien in de zomermaanden plaats. Gemiddeld wordt er om de 4 dagen geschoten, waarbij de Kanaalzone de grootste trekpleister vormt.
Het is niet verbazend dat net in die Kanaalzone de socio-economische situatie bijzonder schrijnend is. Het mediaan inkomen schuurt tegen de armoedegrens, de bevolkingsdichtheid in dat gebied ligt 32 keer hoger dan in Vlaanderen, bijna 1 op de 3 jongeren is werkloos, publieke of groene ruimte is quasi onbestaand. Er zijn te weinig voorzieningen voor kinderen en jongeren, de hulpverlening verzuipt en de wachtlijsten lopen op…
Het zijn de inwoners van die Kanaalzone, jong en oud, die als eerste slachtoffer worden van de drugsproblematiek en de overlast ervaren van druggebruikers in hun straten. Het zijn zij die zich onveilig voelen in hun eigen buurt. Er heerst een klimaat van wantrouwen en angst dat hun dagelijks leven en sociale interacties beïnvloedt. Ze durven minder rondhangen op openbare pleintjes of in parkjes en ouders houden hun kinderen binnen.
Maar ondertussen blijven politici en partijen veto’s afvuren, wordt er getwist over bevoegdheden tussen federaal, gewestelijk en gemeentelijk niveau en wachten we al 435 dagen op een Brusselse regering.
Organisaties zijn genoodzaakt om bij gebrek aan middelen en perspectief personeel te ontslaan. Beleid en middelen voor huisvesting, opleiding en tewerkstelling, welzijn, verslavingszorg, straathoekwerk, jeugdwerk … blijven uit.
Ouders houden hun kinderen binnen. Het Bonneviepark ligt er doods bij.
Maak ruimte voor preventie als onderdeel van een veilig Brussel voor iedereen.
Brussel uit het slop
De veiligheid, het welzijn en de sociale cohesie staan hierdoor onder druk. Als we willen dat Brussel een plek blijft die doet dromen en toekomst ademt, wordt het hoog tijd voor een nieuwe regering met een gezamenlijk beleid waarin ook het preventieve luik een onderdeel uitmaakt van een veilig Brussel voor iedereen. Enkel inzetten op repressie en meer ‘blauw op straat’ brengen geen zoden aan de dijk. Ook Nationaal drugscommissaris Van Wymersch, Brussels procureur Moinil en enkele korpschefs benadrukten dit al.
Als straathoekwerkers, jeugdwerkers en jobcoaches zien we al enige tijd een versterkte polarisatie, stigmatisatie, jongeren die het gevoel hebben niet welkom te zijn in de maatschappij, een toenemende precariteit, een escalatie van geweld en het nog meer terugplooien op de eigen wijk. Vele jongeren uit de Kanaalzone voelen zich niet gehoord, maar wel geviseerd. Ze zijn vaak droef, gefrustreerd en boos. Sommigen zetten zich meer en meer af tegenover de maatschappij en vormen op die manier een potentieel interessante visvijver voor drugscriminaliteit.
Echter, de verantwoordelijkheid van het drugsgeweld projecteren naar de individuele jongere zonder te kijken naar de achterliggende systemen zou een schuldig verzuim zijn. En ja, sommige jongeren plegen criminele feiten. Maar de overgrote meerderheid van de jongeren én hun gezinnen zijn slachtoffers.
Gedaan met de roulette, tijd voor actie
Er moet daarom geïnvesteerd worden in deze stad en haar toekomstige generaties. Geef jongeren een stem, praat met hen en niet over hen. Stigmatiseer hen niet, maar voer een discours en beleid dat hen het gevoel geeft dat ze ertoe doen, dat ze erbij horen en dat hen perspectieven biedt. Onze straathoekwerkers, jeugdwerkers en jobcoaches bewijzen dat zo’n aanpak werkt. Maar zij zijn geen tovenaars. Structurele en duurzame investeringen en maatregelen zijn broodnodig. Dat komt niet alleen onze jongeren, maar ook de andere bewoners en de stad ten goede.
Dus, beste beleidsmakers, het is vijf na 12. Brussel en àl haar inwoners verdienen beter. Aan veto’s en non-beleid hebben Brusselaars geen boodschap meer. De onveiligheid neemt toe en het vertrouwen van uw burgers daalt dag na dag. Gedaan met de roulette. Tijd voor actie.
Opiniestuk door Frederik Schols, Hanne Stevens & Liselotte Vanheukelom, JES Brussel
Stigmatiseer niet, maar investeer in de stad en haar toekomstige generaties.